Nie podano opisu zmian Znacznik: sourceedit |
mNie podano opisu zmian Znaczniki: Edytor kodu źródłowego Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
| (Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 7 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | {{Infobox/Postaci |
||
| − | {{Postać |
||
| − | | |
+ | |tytuł = Pan Mackey |
| − | | |
+ | |obraz = Pan Mackey.png |
| − | | |
+ | |podpis = |
| + | |pseudonimy = |
||
| − | |zajęcie = Szkolny psycholog |
||
| + | |płeć = Mężczyzna |
||
| − | |głos = [[Trey Parker]] |
||
| + | |rasa = |
||
| − | |dubbing = [[Grzegorz Pawlak]] |
||
| + | |włosy = Brązowe |
||
| ⚫ | |||
| + | |wiek = ok 55 (S25E04) |
||
| − | |rodzice = [[Państwo Mackeyowie]] |
||
| + | |urodziny = |
||
| + | |śmierć = |
||
| + | |zawód = Nauczyciel |
||
| + | |wiara = |
||
| + | |aktor_głosowy = Matt Stone (en)<br/>Grzegorz Pawlak (pl) |
||
| ⚫ | |||
| + | |ostatnie_pojawienie = |
||
| + | |rodzina = |
||
}} |
}} |
||
| + | |||
| − | ''' |
+ | '''Mackey jr''' – psycholog szkoły podstawowej w [[South Park]]u, jak również członek [[rada miasta|rady miasta]], szef ds. zdrowia publicznego. Chociaż jego imię nigdy nie zostało ujawnione, najprawdopodobniej nosi takie same miano jak ojciec, który w odcinku ''[[Porwane dzieci nie są śmieszne]]'' zwraca się do niego „Junior”. |
== Wygląd == |
== Wygląd == |
||
| Linia 18: | Linia 27: | ||
* W ''Siusiaku Ike’a'' wracając pijanym do domu śpiewa „Love is a Battlefield” z repertuaru Pat Benatar. |
* W ''Siusiaku Ike’a'' wracając pijanym do domu śpiewa „Love is a Battlefield” z repertuaru Pat Benatar. |
||
* W ''[[Świąteczne piosenki pana Hankeya|Świątecznych piosenkach pana Hankeya]]'' śpiewa „Carol of the Bells”. |
* W ''[[Świąteczne piosenki pana Hankeya|Świątecznych piosenkach pana Hankeya]]'' śpiewa „Carol of the Bells”. |
||
| − | * W |
+ | * W [[Miasteczko South Park (film)|filmie pełnometrażowym]] wykonuje własną piosenkę [[„It’s Easy, Mmm’kay”]] mającą oduczyć dzieci przeklinania. |
* W ''[[Za, a nawet przeciw]]'' wraz z innymi mieszkańcami South Parku wykonuje finałową piosenkę. |
* W ''[[Za, a nawet przeciw]]'' wraz z innymi mieszkańcami South Parku wykonuje finałową piosenkę. |
||
* W ''[[Królewski budyń|Królewskim budyniu]]'' jest reżyserem sztuki wystawianej przez przedszkolaków, którym udziela porad z zakresu śpiewu. |
* W ''[[Królewski budyń|Królewskim budyniu]]'' jest reżyserem sztuki wystawianej przez przedszkolaków, którym udziela porad z zakresu śpiewu. |
||
| ⚫ | |||
| + | [[es:Sr. Mackey]] |
||
| + | [[it:Signor Mackey]] |
||
| + | [[de:Mr. Mackey]] |
||
| + | [[ru:Мистер Мэки]] |
||
| + | [[zh:麦奇老师]] |
||
[[Kategoria:Postacie]] |
[[Kategoria:Postacie]] |
||
| + | [[Kategoria:Mężczyźni]] |
||
| + | [[Kategoria:Nauczyciele]] |
||
[[Kategoria:Dorośli]] |
[[Kategoria:Dorośli]] |
||
| − | [[Kategoria: |
+ | [[Kategoria:Postacie drugoplanowe]] |
| − | |||
| ⚫ | |||
Wersja z 16:48, 26 mar 2022
Mackey jr – psycholog szkoły podstawowej w South Parku, jak również członek rady miasta, szef ds. zdrowia publicznego. Chociaż jego imię nigdy nie zostało ujawnione, najprawdopodobniej nosi takie same miano jak ojciec, który w odcinku Porwane dzieci nie są śmieszne zwraca się do niego „Junior”.
Wygląd
Mackey zawsze nosi zieloną koszulę z długimi rękawami, niebieskie jeansy i buty takiego samego koloru. Ma czarne przerzedzone włosy i duże okulary w czarnych oprawkach. Jego cechą charakterystyczną jest przesadnie duża, baloniasta głowa. W odcinku Siusiak Ike’a zasugerowano, że może to być wynikiem zbyt ciasno zawiązanego krawata, tym niemniej w Porwane dzieci nie są śmieszne jego rodzice mają tak samo duże głowy. W odcinku Właściwe użycie kondomu Mackey zdejmuje krawat przed seksem z panią Chujwbuzi, co jednak nie przyczynia się do zmniejszenia głowy.
Muzyka
Mackey znany jest z talentu i zamiłowania do śpiewania. W dotychczasowych odcinkach śpiewał następujące piosenki:
- W Siusiaku Ike’a wracając pijanym do domu śpiewa „Love is a Battlefield” z repertuaru Pat Benatar.
- W Świątecznych piosenkach pana Hankeya śpiewa „Carol of the Bells”.
- W filmie pełnometrażowym wykonuje własną piosenkę „It’s Easy, Mmm’kay” mającą oduczyć dzieci przeklinania.
- W Za, a nawet przeciw wraz z innymi mieszkańcami South Parku wykonuje finałową piosenkę.
- W Królewskim budyniu jest reżyserem sztuki wystawianej przez przedszkolaków, którym udziela porad z zakresu śpiewu.