Jared ma HIW (ang. Jared Has Aides) – pierwszy odcinek szóstej serii Miasteczka South Park, będący 80. od początku emisji serialu. W Stanach Zjednoczonych premierowo wyemitowany został 6 marca 2002 roku na Comedy Central, a w Polsce w 2004 roku na Canal+.
Fabuła
Jared Fogle wygłasza w South Parku przemowę na temat tego, jak łatwo chudnie dzięki diecie polegającej na jedzeniu kanapek z Subwaya. Odwiedzają go Cartman, Kyle, Stan i Butters, którym Jared wyznaje, że chodnie nie tylko dzięki subwayowej diecie, ale również dzięki HIW (harmonogramowi indywidualnych wytycznych), opracowanym przez jego pomocników. Kyle przekonuje Jareda, że niewspominanie o HIW było z jego strony nie fair wobec osób myślących, że mogą schudnąć tylko dzięki fast foodom. Mężczyzna zgadza się z nim i zwołuje kolejne spotkanie z mieszkańcami, żeby poinformować ich o HIW. Mieszkańcy źle interpretują jego słowa, myśląc, że jest nosicielem HIV, i tracą do niego szacunek. Kiedy zostaje zwolniony przez Subwaya, żałuje, że zaczął korzystać z HIW. Jego pomocnicy przekonują go, że ludzie są źli, ponieważ nie stać ich na opracowanie własnego harmonogramu indywidualnych wytycznych, wobec czego Jared zakłada fundację HIW dla Wszystkich. Mieszkańcy South Parku stają się przez to jeszcze bardziej wściekli i gonią go przez miasto, a kiedy zostaje złapany, zamierzają powiesić przed ratuszem. Stan wyjaśnia, że Jared nie mówił o wirusie zespołu nabytego braku odporności, tylko o harmonogramie indywidualnych wytycznych. Mieszkańcy przepraszają i zaczynają śmiać się ze swojej pomyłki, zdając sobie sprawę, że minęły dwadzieścia dwa lata, wobec czego AIDS i HIV nie są już tematem tabu i można się z nich śmiać.
W międzyczasie Cartman obmyśla plan zarobienia pieniędzy na pomyśle Jareda, proponując, żeby Butters przybrał na wadze, a następnie schudł, udając, że dokonał tego jedząc tylko dania z City Woku. Dobijają targu z panem Tuong Lu Kimem i planują nakręcenie kilku reklam. Buttersowi udaje się przytyć, ale ma problemy z utratą wagi, wobec czego chłopcy decydują się przeprowadzić na nim liposukcję. Po przeprowadzeniu operacji wracają jego rodzice, którzy dają mu szlaban za przeprowadzanie zabiegu chirurgicznego w domu. Kiedy nadchodzi czas nakręcenia reklamy, Butters oświadcza, że jest uziemiony i nie może wyjść. Chłopcy przekonują go do wyjścia, zostawiając w domu Cartmana, mającego odbierać telefony od rodziców Buttersa, żeby przekonać ich, że ten siedzi w domu. Ten odbiera telefony, ale ustawicznie obraża rodziców. Reszta chłopców dowiaduje się, że Tuong Lu Kim może zapłacić im tylko piętnaście dolarów, wobec czego zrywają umowę, a Butters wraca do domu. W tym samym czasie wracają również jego rodzice, którzy wszczynają burdę za wulgarne słownictwo, jakiego używał podczas rozmawiania z nimi przez telefon.
Produkcja
Odcinek, do którego scenariusz napisał i wyreżyserował go Trey Parker, stanowi satyrę na rzecznika Subwaya i Jareda Fogle’a, rzekomo chudnącego dzięki stołowaniu się w barach tej sieci. Inspiracją dla scenariusza stały się reklamy z Fogle’em. Jak wyjaśnił Parker: „Bez przerwy emitowali te cholerne reklamy, to się powoli zaczynało wymykać spod kontroli”. Wątek poboczny z Buttersem udającym, że zrzucił wagę, został zainspirowany przez rozmyślania Parkera i Stone’a nad tym, czy Fogle naprawdę chudnie tylko dzięki diecie składającej się wyłącznie z subwayowskich kanapek. W komentarzu do odcinka Stone stwierdził: „Mógłbym przytyć dziesięć kilogramów, a potem jeść tylko w McDonaldzie, ale po prostu jadłbym niewiele”. Fogle pojawił się w serialu jeszcze raz, w odcinku 200, jako jeden z celebrytów składających pozew zbiorowy przeciwko South Parkowi, a następnie w odcinku Oszałamiająca i odważna.
W odcinku po raz pierwszy pojawia się restauracja City Wok i jej kierownik, który następnie stał się jedną z drugoplanowych postaci. Inspiracja dla restauracji pojawiła się, kiedy pracowali nad filmem Kapitan Orgazmo. Zdecydowali się zamówić chińskie jedzenie z restauracji City Wok, jednak osoba odbierająca zamówienie mówiła z chińskim akcentem, przez co Parker i Stone zrozumiali nazwę jako „Shitty Wok” (tłum. Gówniany Wok), a następnie zaczęli się śmiać i zamawiali z niej jedzenie jeszcze kilkakrotnie, żeby tylko usłyszeć, jak sprzedawca nazywa restaurację „gównianą”.
Tytuł pierwotnie nosił tytuł Subway Sandwiches Gave Jared AIDS (tłum. Kanapki z Subwaya sprawiły, że Jared ma AIDS), jednak podczas produkcji z Parkerem i Stone’em skontaktował się przedstawiciel oddziału ds. reklamy Comedy Central mówiąc, że w odcinku nie mogą wykorzystać słowa „Subway”, jeżeli ma ono negatywne konotacje. Stone zarzucił Subawyowi oszukiwanie ludzi poprzez wmawianie im, że dzięki ich kanapkom będą szczupli, jednak rzecznik odpowiedział, że Subway jest jednym z ich największych sponsorów, wobec czego nie mogą przedstawiać sieci w złym świetle. Twórcy uznali to za cenzurę, postanowili jednak zrealizować odcinek, który został ukończony „na ostatnią chwilę”, żeby uniknąć nadzoru ze strony stacji. Ukończony odcinek zawierał wiele odniesień zarówno do restauracji, jak i marki Subway.
Odbiór
Jared Fogle w wywiadzie udzielonym „The Washington Post” w 2003 roku stwierdził, że nie ma problemu z tym, jak przedstawiono go w odcinku. Chociaż humor serialu określił jako „z reguły niesmaczny”, uznał jednak, że schlebia mu to, że poświęcono mu cały odcinek, dodając: „Kiedy parodiują cię w Miasteczku South Park, wiesz, że coś osiągnąłeś”.
Rick Hollingsworth, kanadyjski aktywista zajmujący się sprawami AIDS, stwierdził, że co prawda nie oglądał Jared ma HIW, określił jednak odcinek „smutną refleksją na temat współczesnego społeczeństwa”. Stone bronił odcinka, stwierdzając, że chcieli poruszyć tę kwestię i że „ludzie zawsze powtarzają, że nie można żartować z AIDS. My uważamy, że może jednak można, jeśli robi się to w tak idiotyczny sposób”. Hollingsworth skrytykował odpowiedź Stone’a, mówiąc, żeby „spróbował wyjaśnić to pięciu milionom sierot z AIDS”. Kontrowersje wzbudziło również zakończenie odcinka, w którym Butters zostaje pobity przez swoich rodziców, wobec czego odcinek nie jest już emitowany na amerykańskim Comedy Central.
Ciekawostki
- Jest to pierwszy odcinek, w którym Diane Chujwbuzi pojawia się w czołówce.
- Stan, Cartman i Kyle nazywają Buttersa „nie-Kennym” albo „nie nie-Kennym”, początkowo biorąc go za Kenny’ego.
- W większości wersji językowych problematyczne okazało przełożenie żartu językowego. W oryginale Jared ma pomocników (ang. aides, co brzmi podobnie do AIDS), jednak przełożenie tego dosłownie było niemożliwe w innych językach. W wersji polskiej tłumacz zdecydował się na „harmonogram indywidualnych wytycznych”, w skrócie „HIW”. W portugalskim dubbingu Jared nazywa swoich pomocników H i V, z kolei w niemieckim akronimowi „AIDS” nadano inne znaczenie – „Assisten im Diatsystem”, co można przetłumaczyć jako „dietetyczny asystent”. Podobnie sprawę rozwiązano w szwedzkiej wersji napisowej.
- Jest to jeden z najczęściej pomijanych lub cenzurowanych odcinków serialu, nie licząc tych zakazanych przez Comedy Central, dotyczących Mahometa. W Hiszpanii odcinek nigdy nie został wyemitowany w telewizji ani nie wydano go na DVD, chociaż opracowano do niego hiszpański dubbing. Brytyjska telewizja Sky One odmówiła emitowania go ze względu na scenę przeprowadzania na Buttersie liposukcji, zmuszania go do zjadania własnych wymiotów, bicia go przez rodziców oraz naśmiewanie się z AIDS. W Wielkiej Brytanii wyemitowany został jednak na Channel 4. W wielu telewizjach odcinek jest całkowicie pomijany, emitowany bardzo rzadko bądź emitowany w wersji ocenzurowanej, w której pomijana jest scena zmuszania Buttersa do zjadania wymiotów oraz końcówka, w której rodzice biją Buttersa, a Cartman przygląda się jego domowi i stwierdza, że „Gdybym był dorosły, teraz zwaliłbym gruchę”.